Słownik terminologii „ochrzczenia” łac.-pol.
Z Genepedia
To jest zalążek artykułu Słownik terminologii „ochrzczenia” łac.-pol.. Możesz go rozwinąć i uzupełnić lub poddać weryfikacji. Jeśli uznasz że artykuł jest kompletny zaznacz ten fakt w Dyskusja:Słownik terminologii „ochrzczenia” łac.-pol. o dokumencie.
Słownik terminologii „ochrzczenia” łac.-pol.
Zawiera zbiór słów występujących w aktach i metrykach chrztu. Został stworzony do współpracy z szablonami tłumaczenia aktów i dokumentów jako wyciąg ze słowników: Genealodzy.pl, Ornatowski.com, Genpol oraz danych pozyskanych z tłumaczonych aktów metrykalnych.
Oznaczenia:
(o) - litera dodawana do wyrazu
(-o) - litera wymieniana w wyrazie
Język łaciński
 | Skrót
| Język polski
|
|---|---|---|
| ablutus | – obmyty | |
| adimplevi | – uzupełniłem | |
| agnatus sum | – urodzony po śmierci ojca | |
| as(s)istens(-t)es | – asystowali | |
| asistantes vero | – asystowali zaś | |
| Assistentes fuere | – Asystowali | |
| as(s)istentibus | Ass | – przy asyście, asysta, asystowali |
| baptisata | – ochrzczone | |
| baptisatam | – ochrzczoną | |
| baptisati | – ochrzczone | |
| baptisatorum | – ochrzczonych | |
| baptisatum | – ochrzczonym | |
| baptis(-z)ata | – ochrzczona | |
| baptis(-z)atus | – ochrzczony | |
| baptisavi | bvi | – ochrzciłem |
| baptismi | – chrzest | |
| baptizatio | Bapt. | – chrzest, Chrzcił, chrzczący lub ochrzczone |
| bini nominis | bin., bin nis. | – dwojga imion względnie bliźnięta |
| caerimonias | – ceremonię | |
| Catholica | Cath. | – katolik, katolicka |
| Catholici | – katolika | |
| Catholicis | – katolickich | |
| cognomen | – nazwisko | |
| conceptus | – poczęcie | |
| Conjugibus | – małżonków | |
| Conjugum Legitimorum | Conjugu Legitimoru, Conjug. Legit., C.Legi., | Conj. Legitt., C.Leg., CL, CC LL, CC LLegit, | – prawnych małżonków, prawnie poślubionych |
| didymus | – bliźniak | |
| eorundem parentum | – tychże rodziców | |
| eorundem parentorum | – tychże rodziców (forma niepoprawna) | |
| eperit | – porodziła | |
| Evangelicae Confessionis | Evang Confes | – wyznania ewangelickiego |
| ex aqua tantum | – tylko z wody | |
| ex acqua | – z wody | |
| ex acqua baptiso | – ochrzczone z wody | |
| ex Judaismo conversam | – z żydostwa nawróconą | |
| ex Legitima Conjuge sua | ex LC sua | – z jego prawnej małżonki |
| Feminae | – dziewczynki | |
| Faeminam | – płci żeńskiej | |
| gemellus | – bliźniak | |
| gemellos | – bliźniacze | |
| geminus | – bliźnięta, bliźniak | |
| gemelli | – bliźnięta | |
| genita | – urodziła się, urodzona (w znaczeniu córka) | |
| genitus | – urodził się, urodzony (w znaczeniu syn) | |
| Haec proles | – ta latorośl (to dziecię) | |
| hujus prolis | – tej latorośli (dopełniacz) | |
| ignoratur | ignorat | – nie jest znany |
| ignoto | – nieznanego | |
| Illegitimi Thori | Illeg. Thori | – z nieprawego łoża |
| impositum | – nadano, nadając | |
| Incerte(-i) | – z nieznanego | |
| Incerti Patris | – nieznanego ojca | |
| lautus | – obmyty (w sensie sakralnym) | |
| Legitima | Leg. | – prawowita |
| Legitimi Thori | Leg. Thori | – z prawego łoża |
| Legitimi(-u)s | Legit. | – prawnych |
| Legitimorum conjuguni | Legito Conjug lub LC | – prawnych małżonków, prawnie poślubionych |
| Legitimorum conj(-i)ugum | Legitiru Conj(-i)ugum, Legi(-t) Conj., Legitt. conjugum | – prawnych małżonków |
| levans | – "unoszący", "trzymający" [nad chrzcielnicą]. Określenie stosowane czasem w akcie w opozycji do "assistens" - grupy (czasem pokaźnej) pozostałych świadków ceremonii chrztu świętego | |
| Levantes de Sacro Fonte | – Nad Świętym Źródłem trzymali... (jako interpretacja) | |
| Levantes fuere | – trzymającymi (do chrztu) byli | |
| levantibus | LL | – gdy (do chrztu) trzymali (imiesłów zastępujący tradycyjny zwrot "Patrini fuere" |
| locus nativitatis | – miejsce urodzenia | |
| lustratio | – ofiara oczyszczalna | |
| Masculi | – chłopcy | |
| materna | – matka chrzestna | |
| matrina | – matka chrzestna | |
| nata | Nat., n. | – urodzona (dziecko w znaczeniu córka; czyli "z domu") |
| nata est | – urodziła się | |
| natae | – urodzonej | |
| natales | – pochodzenie, stan | |
| natam | – urodzone | |
| nati | – urodzenie | |
| nati sunt | – urodziły się | |
| nativitas | – urodzenie | |
| nativus | – urodzony | |
| natorum | – urodzonych | |
| natos | – urodzonych | |
| natus | Nat. | – urodził się, urodzony (dziecko w znaczeniu syn) |
| natum | – urodzonego | |
| nomen | – imię (ogólnie) | |
| Nomen et cognomen testium(?) | – imię i nazwisko świadków | |
| nomina | Nma | – imiona |
| nominata | – nazwana | |
| nominatus | – nazwany | |
| nomine | Nme, Nne, nne z kreską nad środkowym "n" | – imieniem |
| nominibus | – dwojga imion | |
| nothus | – dziecko nieślubne | |
| origo | – narodziny, pochodzenie | |
| oriundus | – pochodzący | |
| ortus | – urodzenie | |
| peperit | – Urodziła | |
| Patrini | – Rodzice chrzestni | |
| Patrini fuere | Parini fuere, PF | – Rodzicami chrzestnymi byli |
| Patrini fuerunt | – Rodzicami chrzestnymi byli (Łacińskie słowo fuerunt to 3 osoba liczby mnogiej czasu przeszłego dokonanego (tryb oznajmujący) - od słowa być) | |
| patrinis | – rodziców chrzestnych | |
| Patrinus | – Rodzic chrzestny | |
| partus | – urodzony | |
| per matrimonium subsequens legitimatus | – uznany za prawe dziecko przez późniejsze małżeństwo rodziców | |
| pregnata | – ciężarna | |
| progenitus | – dziecko pierworodne | |
| purgatus | – oczyszczony | |
| renatus | – nowo-ochrzczony, np. dla osoby niewierzącej | |
| restitutio naturalium | – uznanie nieślubnego dziecka | |
| sponsor fidei | – ojciec chrzestny | |
| spurius | – z nieznanego ojca, bękart, bastard | |
| suplevi caremonias | – uzupełniłem ceremonię | |
| susceptor | – ojciec chrzestny | |
| susceptrix | – matka chrzestna | |
| Tempus natalium | – czas urodzenia | |
| testimonium | – świadectwo | |
| testimonium ortis et baptismi | – metryka (świadectwo) urodzenia i chrztu, (zapis o chrzcie) | |
| trigemini | – trojaczki | |
| vitae habilis | – noworodek zdolny do życia | |
| vulgo quaesitus | – nieślubne dziecko | |
| 1. natum | – urodzonego jako pierwszego (czytaj primo natum) | |
| 2. natum | – urodzonego jako drugiego (czytaj secundo natum) |
